Chocolade vergiftiging bij honden
Paaseitjes, chocoladeletters, kerstkransjes, bonbons… Allemaal erg lekker en misschien vind uw hond dat ook. Wist u echter dat chocolade zeer giftig is voor honden?! Hierbij geldt dat hoe donkerder de chocolade, hoe schadelijker. De ene hond is gevoeliger dan de andere hond. In het ergste geval kan het zijn dat een hond van 10 kilogram al overlijdt na het eten van slechts 10 blokjes pure chocolade!
Deze brief biedt u informatie over de risico’s van chocolade bij honden, wanneer u het beste contact op kunt nemen met een dierenarts, wat de verschijnselen zijn en wat de mogelijke behandeling is bij een chocolade vergiftiging.
Wanneer contact op te nemen met uw dierenarts?
Neem altijd contact op met uw dierenarts wanneer uw hond chocolade heeft gegeten, zeker omdat de gevoeligheid per hond verschilt.
Chocolade en cacaodoppen (gebruikt in de tuin) schadelijk voor honden
De voor honden (en katten) schadelijke stof in chocolade is theobromine. Chocolade wordt gemaakt van cacaobonen en hierin bevindt zich een grote hoeveelheid theobromine. Het heeft onder andere een stimulerend effect op het hart en op het centrale zenuwstelsel.
Pure chocolade bevat veel meer theobromine dan melkchocolade en witte chocolade bevat vrijwel geen theobromine. Er kan dus worden gesteld dat hoe donkerder de chocolade, hoe schadelijker. Witte chocolade is dan ook niet gevaarlijk voor honden. Uiteraard kan het maagdarmkanaal van een hond wel overgevoelig reageren op deze plotselinge ‘voerverandering’, maar dit heeft niets te maken met het schadelijke theobromine.
Minder bekend is het feit dat cacaodoppen – gebruikt voor bodemverbetering en onkruidbestrijding van tuinen – een hoge concentratie aan theobromine bevatten!
Welke hoeveelheid is schadelijk?
Er bestaat een grote individuele variatie tussen honden voor wat betreft de giftigheid van theobromine. Dit kan betekenen dat bij twee honden met hetzelfde gewicht een blokje van dezelfde pure chocolade bij de ene hond slechts milde maagdarm klachten oplevert, terwijl de andere ernstige hartritmestoornissen krijgt.
De boodschap is dan ook: overleg met uw dierenarts!
Symptomen
De eerste symptomen kunnen al 1-4 uur na het eten van de chocolade optreden. Is de chocolade met verpakking en al opgegeten, dan kan het (veel) langer duren voordat verschijnselen optreden. Theobromine blijft lange tijd in het lichaam aanwezig en verschijnselen kunnen dan ook een aantal dagen duren.
Als eerste kunnen de volgende zaken opvallen: braken, diarree, veel drinken en veel plassen, onrust, hijgen en een hoge of soms juist heel lage hartfrequentie.
Deze verschijnselen kunnen worden gevolgd door: hartritmestoornissen, dronkenmansgang, stijve spieren en/of spiertrillingen, epileptische aanvallen, oververhitting en coma. Sterfte kan optreden als gevolg van hartritmestoornissen en/of ademhalingsproblemen.
Daarnaast kan het hoge vetpercentage van chocolade binnen enkele dagen aanleiding geven tot het ontwikkelen van een alvleesklierontsteking.
Therapie
Hoe minder chocolade uit het maagdarmkanaal wordt opgenomen, hoe kleiner de kans op vergiftigingsverschijnselen. Aangezien de gevoeligheid van honden voor chocolade zeer verschillend is, is het aangeraden om meteen actie te ondernemen zodra uw hond melkchocolade of pure chocolade heeft gegeten!
Laten braken
Het is belangrijk om uw hond zo snel mogelijk na het eten van de chocolade te laten braken. Ga hiervoor naar een dierenarts! De tips die u op internet kunt vinden om uw hond te laten braken door zout achterin de bek aan te brengen zijn gevaarlijk en worden absoluut afgeraden! Uw hond loopt daarbij namelijk het reële risico op een zoutvergiftiging met alle schadelijke gevolgen van dien.
Tot zelfs 6-12 uur na het eten van de chocolade kan het verstandig zijn om uw hond te laten braken, aangezien het goed mogelijk is dat er dan nog een deel van de chocolade in de maag bevindt. Zeker als de chocolade met verpakking en al is opgegeten, kan de maaglediging vertraagd zijn.
Actieve kool + laxeren
Heeft uw hond een schadelijke hoeveelheid chocolade opgegeten en heeft braken geen effect meer, dan kan het nodig zijn om meerdere keren actieve kool (Norit) toe te dienen. Deze stof bindt de theobromine in de darm, waardoor het gehele complex het lichaam via de ontlasting kan verlaten. Daarbij zorgt een laxerend middel ervoor dat de theobromine in de darmen het lichaam sneller verlaat.
Monitoring en symptomatische behandeling
Als het te laat is om uw hond nog te laten braken of als er, ondanks het laten braken, verschijnselen optreden van een vergiftiging, dan zal de dierenarts deze verschijnselen opvolgen en symptomatisch behandelen.
Een infuus kan nodig zijn en soms moet medicatie worden toegediend, bijvoorbeeld tegen hartritmestoornissen en/of epileptische aanvallen.
Voorkomen is beter dan genezen!
Neem geen risico en zorg dat u chocolade te allen tijde hoog in een kast/achter slot en grendel opbergt.
Heeft uw hond zich toch vergrepen aan melk- of pure chocolade, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts om vergiftigingsverschijnselen bij uw hond te voorkomen!
©VetVisuals® International